Mat á þjáningu, sársauka og þörf

Undanfarið hef ég fylgst með málinu um Snowden í fjölmiðlum. Þarna er greinilega á ferð hugsjónarmaður sem á allt gott skilið. Það virðist sem hann hafi tekið meðvitaða ákvörðun og valið að gera það sem hann gerði vel vitandi um það hvað afleiðingar það myndi hafa á líf hans. Svo meðvitaður var hann að hann skildi kærustuna eftir án þess að nefna hvert hann væri að fara.  

Síðan Snowden flúði til Hong Kong  hafa aðilar á Íslandi farið af stað í að koma manninum til Íslands og koma því svo fyrir að hann fái ríkisborgararétt. Þetta er allt gott og blessað og auðvitað á að ljá fólki í neyð hjálpandi hönd.

EN, já það er stórt EN í þessu hjá mér því ég hef verið að  hugsa á meðan ég hef lesið fréttir og fylgst með fésabókarsíðum vina minna og fólki tengdum þeim sem hafa verið að berjast fyrir því að hann fái hæli og ríkisborgararétt að fleiri hafa sótt um hæli á Íslandi og ekki fengið. 

Til dæmis homminn sem var svo sendur heim til sín og er líklega dáin núna, króatarnir sem eiga að fá aðstoð í heimalandinu vegna þess að þeir eru í minnihlutahóp en mjög líklega fá hana ekki því hún er meira í orði en á borði.  Líklega eru fleiri sem hafa verið sendir úr landi frá Íslandi sem enda annað hvort pyntaðir, dánir, lamdir, nauðgaðir, heimilislausir eða niðurlægðir og strippaðir mannréttindum sínum í heimalöndunum sem þeir eru sendir aftur til. Sumir hafa komið hingað eftir hræðilegar upplifanir á sál og líkama, tortryggnir, þjáðir og skemmdir á sálinni með von um betra líf á eyjunni sem hefur ekki einu sinni her.

 Svo sá ég þessa mynd hér til vinstri og þá fór ég að hugsa nánar um það hver getur eða á að meta þjáningu, sársauka og þörf annarra. Höfum við sem manneskjur getuna til að dæma hve mikill eða lítill sársauki eða þjáning annarra hefur verið, er eða verður ? Getum við sett miða á þjáningu annarra? Er þjáning Snowden til dæmis meiri en einhvers frá Sýrlandi af því að hann missir þessar góðu tekjur en sá frá Sýrlandi börnin sín og heimili? Hvað er nógu mikil þjáning til að við tökum mark á henni og segjum já við þeim sem leita hér hælis.

 

 Það sem ég er að reyna að koma frá mér er að allir sem þjást, hafa orðið fyrir hörmungum og verið rændir mannréttindum sínum þjást, finna til sársauka og hafa þörf á lífi í friði og spekt. Munurinn á Snowden og öðrum sem hafa komið hingað oft á fölskum vegabréfum er sá að Snowden tók meðvitaða ákvörðun, hann vissi hvað myndi gerast og hver hættan var. Aðrir sem koma hingað koma vegna þess að allt í einu var fótunum kippt undan kjarnanum í lífi þeirra, þeir hafa lifað í sjokk ástandi kannski í nokkur ár og vita hvorki hvað er uppi eða niðri á tilverunni. 

 Ég sit ennþá og íhuga það hvernig vi eigum að setja verðmiða og mat á þjáningu, sársauka og þörf annarra og hvort við eigum ekki að gera jafn mikið úr því þegar homminn frá Nígeríu sækir um hæli og við gerum núna þegar Snowden hefur sett fram ósk um að það verði gert fyrir hann.

 

Athugasemdir

[l (IP-tala skráð) 20.6.2013 kl. 03:31]

Það er margt gott í þessari grein þinni, en "greinilega" er orð sem ætti sem allra sjaldnast að nota, sérstaklega um neinn eða neitt sem hefur verið viðriðið leyniþjónusturnar á nokkurn hátt. Í þeim heimi er ekkert einfalt, ekkert tvöfallt, og allt meira en þrefallt. Allt er flókið, falið og öðruvísi en það virðist. Allt er grímuklætt og ekki það sem þú heldur. Snowden gæti verið besti maður. En það er ekkert "greinilegt" við það.