Stjórnarsáttmálinn ææ

Það fer eins og ég óttaðist. Með fyrstu málum á dagskrá þingsins verða ESB málin með tilheyrandi orðagjálfri, málþófi og lopateygingum.

Varla kemur neitt fram hvað varðar heimilin og fyrirtækin í landinu.

Því miður held ég að við séum ekki á leiðinni uppúr einu eða neinu til framtíðar með þennan sáttmála í farteskinu.

Þetta segi ég vegna þess að ENGINN af þeim sem komnir eru í stjórn hafa hafa hugsað út fyrir kassann, ENGINN hefur lagt áherslu á samvinnu þvert á flokka fyrir fólkið í landinu, ENGINN hefur haft þor til að taka ákvarðanir sem gætu virst róttækar okkur til framdráttar.

Ég samhryggist okkur öllum innilega fyrir það að hafa ekki nýtt okkur hrunið til að læra af því og nýta okkur í jákvæða uppbyggingu fyrir land og þjóð.

Athugasemdir

[Hans Haraldsson (IP-tala skráð) 10.5.2009 kl. 21:28]

Eitt nafn sem gæti loðað við stjórnina síðarmeir er "gálgafresturinn".

[Árni Gunnarsson, 11.5.2009 kl. 11:25]

Ég get orðið sammála því að okkur vantar ekki meira af þvargi inni á Alþingi. Og mér finnst undarlegt að ekki skuli hafa neitt verið rætt um kostnaðinn við aðild að ESB en aðeins rætt um kostina við að leggja landbúnaðinn á Íslandi í rúst.

[Kolbrún Stefánsdóttir, 11.5.2009 kl. 23:34]

Rétt hjá Árna. Ég hef heyrt að það kosti ca 1,3 milljarð að fara í aðildarviðræður. Allir vita hvaða fórnir þarf að færa en etv fáum við smá styrki fyrir landbúnaðinn. kveðja Kolla.

[Ásthildur Cesil Þórðardóttir, 12.5.2009 kl. 09:04]

Mikið vildi ég að fólk setti eitthvað annað í forgang en þetta ESB mál.  Það tefur bara fyrir lausnum fyrir fólkið í landinu.  Ég er komin með upp í kok af ESB.  Það er alveg útséð við fáum enga díla, ESB er ekki góðgerðasamkoma.   Þeir vilja fá eitthvað fyrir sinn snúð, og þá auðlindir landsins, við höfum ekkert annað að færa þeim.

[Kolbrún Stefánsdóttir, 12.5.2009 kl. 22:09]

Ágæta Ásthildur. Það eru allir held ég komnir með upp í kok af þessari vitleysislegu umræðu og þá segir fólk oftast " Æ ég vil bara sjá hvað er í boði " Það nefnilega nennir ekki að hlusta á öll þessi vitöl við menn sem koma og segja að við fáum ekki neina sérmeðferð eða afslætti. Það nennir ekki að hafa þetta á sinni könnu og því er hætta á að menn láti bara undan og leyfi aðildarviðræður. Eftir það verður ekki linnt látum fyrr en fólk gefst upp og segir já við aðild. Eftir það er aldrei spurt Síðan þegar engin gylliboð eru lengur þá verður talað um að hætta við eða iðrast eins og Írar og Finnar. En það er bara ekki hægt, engin leið að hætta. Bestu kveðjur. Kolla.