Flanagan fór undan í flæmingi

Þegar Icesave kom upp á fundinum sem við áttum með Flanagan hinn 4. des. var greinilegt að honum fannst málefnið óþægilegt.

Fyrst reyndi hann að koma því yfir á Norðmenn að Icesave væri forsenda endurskoðunar. Því miður fyrir hann vorum við með skjalfesta fundargerð frá Norsku ESB nefndinni, þar sem einnig situr utanríkisráðherra Norðmanna, þar sem kemur skýrt fram að lausn Icesave er ekki sett inn sem skilyrði fyrir neinu af Norðmönnum. Aftur á móti segir í fundargerðinni að stjórn AGS sé undir þrýstingi frá Bretum og Hollendingum og hafi þess vegna sett Icesave sem skilyrði.

Þegar þetta kom upp á borðið snéri hann við og fór að tala um að Svíjar færu fyrir Norðurlöndunum innan AGS og þetta kæmi frá þeim. Það var hrakið af Sænska sendiherranum sama dagí fréttum hérlendis.

Tenglar á fundargerðir Norska þingsins og Evrópuráðs

http://www.stortinget.no/no/Saker-og-publikasjoner/Publikasjoner/Referater/Europautvalget/2009-2010/091021/

 http://www.stortinget.no/no/Saker-og-publikasjoner/Publikasjoner/Referater/Stortinget/2009-2010/091119/

Icesave-samningur forsenda fyrir endurskoðun hjá AGS

Frá fundi okkar með AGS.....aftur

Fundur með fulltrúum Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, Franek og Flanagan, með hóp Íslendinga sem sent hafa Strauss-Kahn bréf.

Fundinn sátu fyrir hönd íslenska hópsins: Gunnar Sigurðsson, Heiða B.Heiðarsdóttir, Ásta Hafberg, Einar Már Guðmundsson, Helga Þórðardóttir, Gunnar Skúli Ármannsson, Lilja Mósesdóttir, Elías Pétursson, Ólafur Arnarsson.

Fundurinn sem stóð í tæpar tvær klukkustundir var að sumu leyti upplýsandi og þökkum við fulltrúum AGS fyrir hann.

Eftirfarandi grundvallaratriði voru tekin fyrir. Farið var kerfisbundið í gegnum neðantalin atriði á fundinum. Lögð voru fram gögn máli okkar til stuðnings. Reynt var með öllum ráðum að fá fram skýr svör byggð á staðreyndum.

1. Að vöruskiptajöfnuður Íslands verði jákvæður um það bil 160 milljarða á ári næstu tíu árin. Flanagan tókst ekki að sýna fram á með rökum hvernig þetta gæti orðið að veruleika.

2. Að tekjur ríkisins aukist um 50 milljarða á ári næstu árin. Flanagan tókst ekki að sýna fram á með rökum að þetta væri mögulegt.

3. Að landsframleiðsla aukist næstu árin. Flanagan tókst ekki að sýna fram á með rökum að þetta væri mögulegt.

4. Hversu hátt skuldaþol Íslands af vergri landsframleiðsu getur orðið? Flanagan snéri sig út úr því og gaf ekki skýrt svar. 

Fyrrnefnd grundvallaratriði eru forsendur þess að áætlun AGS gangi upp. Okkar mat er að engar forsendur séu til staðar svo viðkomandi grundvallaratrið verði að raunveruleika. Af því leiðir að áætlun AGS er brostin. Flanagan tókst ekki að hnika til sannfæringu okkar. Því miður þá sjáum við ekki neina vitglóru í áætlun AGS.

Flanagan tókst ekki að hrekja gagnrýni okkar á sannfærandi hátt ‚óþægilegar spurningar leiddi hann hjá sér.

             1.      Vöruskiptajöfnuður. 

Við bentum á að í sögulegu samhengi væru engin fordæmi fyrir jákvæðum vöruskiptajöfnuði í þessu magni í svo langan tíma. Eini raunhæfi möguleikinn er að minnka innflutning verulega.Flanagan taldi ekki gagnlegt að bera fortíðina saman við framtíðina. Flanagan telur fortíðina ekki í raun ekki marktæka vegna hinna miklu breytinga sem hrunið hefði í för með sér á tekjustoðum landsins. Við bentum honum á að fyrir bankabólu þá hefðum við verið með hagkerfi sem líktist því sem hann væri að lýsa, hann virtist ekki telja það eiga við.  Hann taldi að kreppan myndi leiða til langvarandi jákvæðs viðskiptajöfnuðar, sem stenst ekki í sögulegu samhengi. Hann gat ekki bent á neinar áætlanir sem gætu skapað þennan vöruskiptajöfnuð. Hann ræddi ekki um minnkun á innflutningi. Hann taldi kvótakerfið koma í veg fyrir aukin útflutning á fiski í tonnum talið. Einhver óljós orð hafði hann um orkufrekan iðnað.Niðurstaðan eftir að hafa hlustað á hann var sú að hann taldi þetta gerast, en gat ekki skýrt hvernig.  Síðar á fundinum hrökk upp úr Flanagan hvernig vöruskiptajöfnuðurinn er fenginn. Skuldir  Íslands voru lagðar saman og síðan var vöruskiptajöfnuðurinn stilltur af þannig að Ísland gæti staðið í skilum. Þetta er vel þekkt aðgerð í Excel forritinu og kallast „goalseeking“

 2.      Tekjur ríkisins. 

Flanagan nefndi auknar skatttekjur. Við bentum honum á að árið 2008 hefði verið eitt besta skattaár Íslands sögunnar. Forsendur til að afla mikilla skatta á árinu 2008 voru einstaklega hagstæðar. Þær forsendur eru brostnar að okkar mati í dag. Bankarnir hrundu, laun hafa lækkað, atvinnustarfsemi í lágmarki o.sv.fr. Hvernig við getum gert ráð fyrir að fá jafngóðar skatttekjur árið 2010 og árið 2008? Þar að auki hvernig eiga skatttekjur að aukast um 50 milljarða á hverju ári í mörg ár. Flanagan hafði ekkert svar við því. Hann gat ekki skýrt út fyrir okkur hvernig þeir komust að þessari niðurstöðu. 

3.      Landsframleiðslan.

Flanagan var spurður út í áætlanir þeirra varðandi vöxt landsframleiðslu, hann taldi þær varlegar. Hann var spurður út í hvernig þessar áætlanir voru gerðar, svör virðast benda til þess að þar sé um svipaða „EXCEL“ aðferðafræði og í öðrum áætlunum þeirra. Flanagan sagði einnig að ljóst væri að Ísland þyrfti að breytast úr þróuðu þjónustusamfélagi í framleiðslu þjóðfélag með áherslu á útflutning. Þessu mundi sjá stað á næstu misserum í mjög minnkandi hlut verslunar og þjónustu til innanlandsnota í veltu samfélagsins.  

4.      Skuldaþol sem hlutfall af vergri landsframleiðslu. 

Var rætt nokkuð og taldi hann möguleika á að Ísland stæðist hærra skuldaþol að gefnum vissum forsendum. Sú forsenda var að eignir væru fyrir hendi, virtist í máli hans litlu skipta þó þær eignir væri ekki endilega í eigu þeirra sem skulda. Bentum við honum á að td eignir lífeyrissjóðanna væru ekki aðgengilegar, lífeyrissjóðirnir væru eignir fólksins en ekki eignir ríkis né fyrirtækja. Þessi ábending virtist skaprauna Flanagan. Hvort það er vegna þess að þetta voru nýjar upplýsingar fyrir honum eða þá að hann vissi að ekki væru til neinar eignir hjá lífeyrissjóðunum til ráðstöfunar upp í skuldir, var ekki ljóst.  Hann taldi að erlendar eignir lífeyrissjóðanna væru gjaldeyrisskapandi, og virtist telja að sá gjaldeyrir væri til ráðstöfunar fyrir ríkið. Hvernig hann kemst að þessari niðurstöðu er óljóst.  

Önnur atriði sem komu fram á fundinum: 

Mjög mikil hætta á fólksflótta, Flanagan hafði áhyggjur af því. Hann telur að ekki sé hægt sé að gera mikið við því.  

Flanagan sagði að það væri markmið ríkisstjórnarinnar að skera ekki niður norræna velferðarkerfið. Það kom fram að það væri ekki stefna AGS. 

Hann taldi að gengi íslensku krónunnar myndi ekki batna næstu tíu árin. Af því leiðir að lán Íslendinga í erlendum gjaldeyri munu ekki skána neitt næstu 10 árin. Af því leiðir líka að sú kjaraskerðing sem til er kominn vegna gengisfalls er kominn til að vera.

Sem gæti leitt til þess að Ísland verði lálaunaríki sem framleiði hráefni og lítt unna vöru fyrir betur stæð lönd til fullvinnslu. Svolítið svona þriðja heims dæmi... 

Það er á dagskrá stjórnar AGS að koma til Íslands. 

Flanagan fullyrti það að niðurstaða Icesave deilunnar væri ekki forsenda aðstoðar AGS. 

Bretar, Hollendingar og Norðurlöndin hafi krafist of hárra vaxta á of skömmum tíma. Flanagan hélt því fram að AGS hefði komið þar að málum og fengið þessa aðila til að stilla kröfum sínum í hóf. Flanagan fullyrti einnig að Svíar væru í forsvari Norðulandanna þegar kemur að málefnum Íslands og að þeir hefðu sett lausn Icesave-deilunnar á oddinn sem forsendu lánafyrirgreiðslu og aðstoðar. 

Flanagan fullyrti að ríkisstjórnin ákveði sjálf hvernig niðurskurði og skattahækkunum sé háttað. Einnig ákveður ríkisstjórnin sjálf hversu langan tíma hún tekur í skatta- og niðurskurðaraðgerðir. 

Einnig kom fram á fundinum að ef hægt væri að hnekkja neyðarlögunum þá yrðum Íslendingar opinberlega gjaldþrota sem ríki.  

Þegar Flanagan var spurður hvar áætlun AGS hefði gefist vel þá nefndi hann bara Tyrkland. Reyndar stjórnaði hann aðgerðum þar. Spurningunni er því ósvarað hvort það er Flanagan sem er svona klár eða stefna AGS. 

Flananagan var spurður hvort hann myndi búa áfram á Íslandi eða ekki ef hann væri Íslendingur. Hann svarði því til að ef hann væri Íslendingur í dag og hefði kost á atvinnu erlendis myndi hann flytja.  

 

Tekið skal fram að fundargerðin var unnin af öllum sem sátu fundinn í sameiningu og voru tveir ritarar til staðar. Allar tölur koma beint frá AGS og Seðlabanka og hefur ekki verið átt við þær að neinu leyti.Því miður á ég í einhverjum erfiðleikum með líkönin en þau má sjá í annari færslu um það sama.Tengill á líkön: http://thjodarsalin.blog.is/blog/thjodarsalin/entry/989984/ 

Samkomulag um aðra endurskoðun

Ekki nóg

Fjárframlög til flokkana má skera niður um helming. Rástöfunarfé til ráðherra má skera alveg í burt.

Flokkarnir hafa ekkert við alla þessa peninga að gera og eru ekki fyrirtæki, hugsjón og hugmyndir eiga að vera aðalmálið innan flokkana og ekki peningar. Hitt þarf ekki einu sinni að ræða.

Framlag til þingflokka og ráðherra skert

Botnar í réttlæti

Auðvitað mun Icesave ekki hverfa og held ég að fáir hugsi svoleiðis. Spurningin er ekki að borga ekki, heldur að málsmeðferð sé réttlát, að athugað sé með dómsleiðina, að athugað sé hvort ESB regluverkið standist og sé skýrt á þessu sviði ( sem það er ekki).

Þetta botnar í réttlæti og engu öðru og það er það sem íslenska þjóðin er að bíða eftir.

Réttlæti í þessu máli ásamt öðrum málum sem hafa legið á okkur í meira en ár.

Steingrímur við vitum öll að Icesave hverfur ekki en við viljum réttláta málsmeðferð.

Icesave mun ekki hverfa

Narration of meeting held at the Central Bank of Iceland with IMF

Narration of meeting held at the Central Bank of Iceland

December 4, 2009.

Meeting with representatives of the IMF, Mr. Franek and Mr. Flanagan and a group of Icelanders who have been corresponding with IMF and Strauss-Kahn.

Attending on behalf of the Icelandic group were: Gunnar Sigurdsson, B. Heiða Heiðarsdóttir, Ásta Hafberg, Einar Már Guðmundsson, Helga Þórðardóttir, Gunnar Skúli Ármannsson, Lilja Mósesdóttir, Elías Pétursson, Ólafur Arnarson.

The meeting which lasted almost two hours was informative to an extent and we thank the representatives of the IMF for their time.

The following fundamental issues were addressed. We systematically went through the items listed below at the meeting. We submitted data to support our case and we tried with all means necessary to get clear answers based on facts. 

1. In Iceland Balance of trade will be positive by approximately iskr. 160 billion per year over the next ten years. Mr.Flanagan failed to demonstrate how this could be achieved.

2. The state's revenue should increase by kr. 50 billion per year over the next few years. Mr Flanagan failed to present credible arguments for this scenario.

3. That the GDP will increase over the next years. Mr. Flanagan failed to demonstrate that this was possible.

4. How high Iceland´s debt margin of GDP can be? Mr. Flanagan side-stepped the issue and gave no clear answer.

The  fundamental assumptions listed above are the core of the IMF´s program for Iceland. Our assessment is that there are no prerequisites in place so the basic items will be a reality. As a result, the IMF´s program is not working. Mr. Flanagan failed to change our convictions. Unfortunately, we do not see any sense in the IMF program.
Mr. Flanagan failed to deflect our criticism convincingly, he didn’t answer unpleasant questions.



1. Trade balance.

We suggested that in the historical context there was no precedent for a positive trade balance in this volume for such a long time. The only logical possibility is to reduce imports significantly.
Mr. Flanagan didn’t consider it useful to compare the past with the future. Mr. Flanagan believes the past is not really significant because of the great changes that have occurred during the economical collapse and its impact on the income structure of the country. We indicated to him that before the bank bubble the economy had been similar to what he was describing but he seemed to believe that was not the case. He believed that the crisis would lead to a lasting surplus in trade balance, which does not have any historic precedent. He could not point to any plans that could create this surplus. He didn’t mention a reduction of imports. He believed that the quota system prevents increased export of fish in quantity (tons). He had some ambiguous words regarding the energy-intensive industries.
The conclusion after listening to him was that he believes this will happen, but cannot explain how.

Later in the meeting  Mr. Flanagan accidentally revealed, how the trade surplus figures were obtained. The liabilities of Iceland were added together and then the Balance of trade was set so that Iceland could stand to deliver. This is a well known function in the “Excel”-program called "goal-seeking"

2. Tax revenue increase.

Mr. Flanagan named increased tax revenues. We indicated to him that 2008 had been one of the best tax years in Icelandic history. Conditions to obtain huge sums in tax revenue in 2008 were extremely favorable. In our opinion these conditions do not exist today. The banks collapsed, wages have declined, economic activity is low, etc. How can we expect to get  tax revenues in 2010 on par with 2008? Moreover, how will it be possible to increase tax revenues  by 50 billion annually for years to come?  Mr. Flanagan had no answer to these questions. He could make it clear to  us how  this conclusion was reached.

3. GDP.
Mr. Flanagan was asked about the IMF’s estimate for the growth in GDP. He considered it to be put forth carefully. He was asked  how these estimates were made. The answers seemed to indicate the usage of an "Excel"-methodology similar to the one applied in other programs for Iceland. Mr. Flanagan also said that it is clear that Iceland would have to change from a developed service community  to a production society with an emphasis on exports. This would be seen in the near future in a declining share of commerce and services for domestic use in the turnover of the community.


4. Debt margin as a percentage of GDP.

This was discussed and he considered it quite  possible for Iceland to take on a higher debt margin given certain assumptions. The main assumption was that existing assets would be available. It appeared to make no difference in his assumption, however, that the assets would not necessarily be owned by the debtors. We pointed out him that such assets were not available as payment, such as pension funds, which are the property of the people, not the  state. This suggestion seemed irritating to Mr. Flanagan. Whether that was because this was new information to him or that he knew that the assets of the pension funds are not at the disposal of the state to cover debt, was not clear. He believed the foreign assets of the pension funds would provide foreign currency, and seemed to believe that the currency would be allocated to the state. How he comes to this conclusion is unclear.

Other issues addressed at the meeting:

Very high risk of exodus. Mr. Flanagan expressed concern about that, but believes  not can be done about it.

Mr. Flanagan said it was a goal of the government not to cut down its welfare system based on the Nordic model. It was observed by us that it was not a policy of IMF.

He believed that the Icelandic króna would not recover within ten years. As a result, loans  Icelanders took in foreign currency will not change  to any extent over the next 10 years. Accordingly, the cut in living standards due to the fall of the króna has come to stay. That could lead to Iceland being low wage country, compared to the neighboring countries. A country that produces raw materials and goods, for other countries to fully produce. A bit like the third-world countries...

It is on the agenda of the Board of the IMF to visit Iceland.

Mr. Flanagan said that the outcome of the Icesave dispute was not a prerequisite for the assistance of IMF.

The United Kingdom, the Netherlands and the Nordic countries had required too high an interest rate in too short a time. Mr. Flanagan argued that the IMF had addressed the issue and gotten those parties to moderate their claims.
Mr. Flanagan claimed that Sweden represented the Nordic countries when  Iceland’s case was addressed at the IMF and that the Swedes had set the solution of the Icesave-dispute as a condition for the Nordic loans and assistance.

Mr. Flanagan claimed that it was up to the government of Iceland to decide the extent and time frame of spending cuts and tax increases. It was made clear at the meeting that if the emergency law would fail the Icelandic state would officially be bankrupt.

When Mr. Flanagan was asked where the plans of the IMF had gone well he just named Turkey.

Mr. Flanagan was asked if he would choose to stay in Iceland under the current circumstances if he were an Icelander. He replied that if he were an Icelander today, and could get work abroad, he would not stay.

 

Fundargerð og líkan frá okkur sem hittum AGS í Seðlabankanum

Það sem ég upplifði á þessum fundi...

Ég sat þennan fund í gær með hinum háu herrum frá AGS í Seðlabankanum. Það sem byrjaði sem klukkutíma fundur endaði í tveimum, að mínu mati vegna þess að þeir voru svo mikið að reyna að sannfæra okkur um ágæti sjóðsins.

Það kom á óvart að það virðist ekki liggja neitt raunhæft á bak við tölurnar þeirra, allavega ekkert sem hægt er að nota í neitt. Það var einnig athyglisvert að upplifa hvernig þeir reyndu að koma öllu yfir á aðra eða voru ekki þátttakendur. Eins og Icesave, 3ja ára niðurskurðar áætlun ríkisins og svo má áfram telja.

Flanagan hélt því líka fram að hér ætti ekki að skera niður velferðakerfið en sagði svo í næsta orði að ef hann væri  Íslendingur í dag þá myndi hann flytja úr landi.

Þetta var svona upplifun sem hristi upp í mér. Sérstaklega þegar ég fór að skynja að ráðgjöf þeirra fyrir efnahagslega uppbyggingu Íslands er byggð á frösum og stöðlum. Byggð á grunni sem er ekki til.

Áður en ég fór á þennan fund í gær var ég ennþá efins um hvort við ættum að halda áfram að þiggja aðstoð AGS, í dag er ég 100 % viss um að við eigum að henda þeim öfugum út.

Við munum koma með greinabetri upplýsingar af fundinum á næstu dögum.

 

 

Áætlun AGS „Excel-æfing“

Bréf 2 til Strauss Kahn á ensku

Þar sem ég hef fengið fyrirspurniir um það hef ég ákveðið að pósta bréfinu til Stauss Kahn líka á ensku. Gjörið svo vel. Það má einnig fylgja að bréfið hefur verið sent á erlenda fjölmiðla, sem hafa sýnt þessu máli meiri áhuga en þeir íslensku. Það eru tvö gröf í bréfinu sem af einhverjum ástæðum vilja ekki birtast hér. Get sent þau pósti ef einhver vill.

Mr. Dominique Strauss Kahn Managing Director The International Monetary Fund Washington, D.C., 20431 U.S.A.

Dear Mr. Strauss Kahn:

We thank you for your reply to our letter dated 12.11.2009

We would like to state that we are fully aware that the involvement of outside experts in Iceland’s domestic matters was inevitable at the time, both because of the scope of Iceland‘s crisis and because Iceland‘s officials apparently did not fully understand the gravity of the situation. In our view the economic woe facing the Icelandic nation manifests the incompetence of Iceland‘s government and banking sector.

Regarding your response on the Icesave dispute, we would like to state the following.

The IMF‘s will on the matter is clearly stated in paragraph 9 of the letter of intent, made with the Icelandic government in October 2008. It clearly states that the Icelandic government is obligated to negotiate with the British and the Dutch on their terms only, leaving Iceland almost in a hopeless situation. By doing this the IMF has intervened in a dispute between two sovereign states. The same paragraph demands Iceland‘s reimbursement of pre-financing of Icesave by the British and the Dutch authorities. This pre-financing was unilateral on behalf of Britain and the Netherlands without any prior consent on behalf of Iceland. Furthermore it is our view that the Icesave "agreement" forces Iceland to breach a ground rule of the EEA which states that: In order to avoid distortions of competition, public credit institutions must not include in their own funds guarantees granted them by the Member States or local authorities (1 & 2)

At last the letter of intent states in paragraph 24 that loan agreements with the Nordic countries are scheduled, so we cannot but conclude that the terms about how to solve Icesave must have been in the original agreement with IMF. The Nordic countries did thus merely follow the terms already agreed by the IMF with the Icelandic government in October 2008.

Your reply to us stirred up some debate in Iceland and Norway about Iceland and its matters with IMF. The Icelandic Trade and Economics Minister said that you had "...skated lightly over the connection between IMF and Icesave" (3)

The Permanent Secretary of the Norwegian Finance Ministry went as far as stating that you have somehow misinterpreted the part that Norway has played in any delays regarding their view of Iceland‘s IMF program. (4) The Norwegians point out that the Board of the IMF was following the will of the Dutch and the British in this matter. (5)

We want to make it clear that we consider the responsibility of the Icelandic authorities and banking sector severe and we certainly do not intend to run away from our rightful responsibilities as a nation. Experts have stated that there remains a legal doubt about the rightfulness of British and Dutch claims in the Icesave matter.

Our greatest concern is the unbearable debt which Iceland must carry under the IMF program.

We are concerned that Iceland will not be able to maintain a western, Nordic, welfare society while keeping up payments plus interests of the loans associated with the IMF program. Our evaluation is supported by several respected experts, some of whom are former employees of the IMF. The fact that the IMF does not want to acknowledge this, or offer convincing evidence that the debt is manageable, concerns us even more.

In October 2008 IMF estimated that Iceland could manage external debt up to 240 % GPD. Today your estimate is that Iceland can manage debt up to 310 % GPD. What changed? It is estimated that the debt of Iceland will possibly exceed 400 % of GPD next year if the emergency law is challenged in court. Will the IMF then conclude that we can manage 400 % of GPD or will the estimate go even higher if it suits future plans?

Many questions arise when viewing future plans made by IMF and Icelandic officials regarding the trade balance (figure1). How can it be that the projected turnaround in trade balance is in no proportion with our past experience, neither short nor long term? Is one of IMF‘s solutions for this going to be heavy restrictions on imports of merchandise? It now appears that the interest expense will be 35 % of Iceland‘s state revenues. The Treasury will be paying 25% of its income as interest on loans (figure2). Billions of krona in unpaid interest on foreign loans will accumulate. If this happens tax increases and expenditure cutbacks will drain the energy out of Iceland‘s economy. This dictates worsening living condition and exodus. As we are writing this letter, 14 people a day are leaving the country for Norway. This is equivalent of 2800 Frenchmen leaving France every single day. The mismanagement and incompetence of Iceland‘s authorities and banking sector do not justify the methods the IMF is implementing in Iceland.

There must be some limits as to how heavy a burden a nation is supposed to shoulder due to criminal incompetence of government, speculators, and big business.

The turn of events in recent months have demonstrated that a lack of fact based information is a serious problem in Iceland. This includes lack of truthful estimates on the status of the IMF program and other relevant matters at any given time. Furthermore, future plans are not presented and debated.

Despite various meetings with Mr. Rozwadowski, by many groups, we do not consider his answers sufficient. As there is growing tension amongst the nation and demands for straight answers is growing louder. We would like to reaffirm our invitation to you to meet with us here in Iceland. Alternatively we are prepared to come and meet with you in Washington or elsewhere. We trust that you understand that the matter is very urgent.

References.

1) DIRECTIVE 2000/12/EC OF THE EUROPEAN PARLIAMENT AND OF THE COUNCIL

2) Directive 94/19/EC of the European Parliament

3) http://www.althingi.is/altext/raeda/138/rad20091116T153314.html

4) http://www.stortinget.no/no/Saker-og-publikasjoner/Publikasjoner/Referater/Europautvalget/2009-2010/091021/

5) http://www.stortinget.no/no/Saker-og-publikasjoner/Publikasjoner/Referater/Stortinget/2009-2010/091119/

 

Púkalega pukrið heldur áfram

Steingrímur og Jóhanna sem básúnuðu um víðan völl fyrir kosningar, " allt upp á borðið og gagnsæi" virðast hafa gleymt því heldur betur.

Þau hljóta einhversstaðar í hugum sínum að gera sér grein fyrir að þau fá þjóðina ekki með sér með því að halda upplýsingum frá okkur.

Hvað gæti verið svo hrikalegt við þetta mál að við megum ekki vita það? Eða erum við of heimsk? Hvað er málið?

Það er ekki nema vona að vantraust það sem nú þegar gerjaði rétt eftir hrun hafi bara eflst á þessum mánuðum frá því að önnur stjórn tók við.

Það versta er að vantraustið er að verða landlæg plága, fólk treystir ekki stjórninni, ekki stjórnarandstöðunni, engum bankamönnum og opinberir starfsmenn af öllum  stærðum og gerðum fylgja svo á eftir.

Hvernig dettur Jóhönnu og Steingrími í hug að það sé hægt að byggja upp þjóðfélag eftir þetta hrun, þegar stoðirnar eru greinilega ekki til staðar ?

 

Verður að klára Icesave af ótilgreindum ástæðum

Bréf 2 frá okkur, til Strauss Kahn hjá AGS

 Eftir lestur svarbréfsins  frá Strauss Kahn ákáðum við að við gætum ekki látið vera að svara ....og árétta ósk okkar um fund ásamt því að benda honum á ýmsa hluti sem setja spurningamerki við áætlanir sjóðsins. Sakar ekki að reyna,eða hvað?

Hr. Dominique Strauss Khan
framkvæmdastjóri

Alþjóðagjaldeyrisjóðurinn

Washington, D.C., 20431

U.S.A.

 

Ágæti Strauss Kahn:

Við þökkum fyrir svarbréf yðar frá 12.11 2009.

Fyrst viljum við segja að okkur er það fullkomlega ljóst að aðkoma utanaðkomandi sérfræðinga að málum Íslands á sínum tíma var nauðsynleg bæði vegna stærðar vandans og þess að íslenskir ráðamenn gerðu sér ekki fulla grein fyrir alvarlegri stöðu landsins.  Þær hörmungar sem íslensk þjóð er að ganga í gegnum er að okkar mati staðfesting á vanhæfni stjórnsýslunnar og íslenskra bankamanna.

Varðandi svör þín vegna ICESAVE deilunnar viljum við taka eftirfarandi fram.

Í viljayfirlýsingunni milli Íslands og AGS frá október 2008, grein 9, kemur greinilega fram vilji AGS í  málinu. Þar eru íslensk stjórnvöld skylduð til að ræða við Breta og Hollendinga eingöngu á forsendum þeirra og án þess að Ísland ætti í raun nokkra von vegna aðstöðumunar þjóðanna. Með þessu blandaði sjóðurinn sér í milliríkjadeilu.

Í annan stað eru Íslendingar skyldaðir í sömu grein  til að endurgreiða fyrrnefndum þjóðum forfjármögnun þeirra á ICESAVE. Forfjármögnun sem þær höfðu ekkert samráð við Ísland um og ákváðu algjörlega upp á sitt einsdæmi.

Í þriðja lagi er það okkar mat að Íslendingar hafi verið neyddir með ICESAVE samkomulaginu til þess að brjóta þá meginreglu EES reglnanna að einkabankar og gjaldþrot þeirra skulu aldrei njóta ríkisábyrgðar á EES svæðinu(„In order to avoid distortions of competition, public credit institutions must not include in their own funds guarantees granted them by the Member States or localauthorities“ (1)(2) ).

Í fjórða lagi kemur fram í fyrrnefndri viljayfirlýsingu frá október 2008, grein 24, að samningar við Norðurlöndin séu fyrirhugaðir og því hafi skilyrði þeirra um Icesave væntanlega ekki verið upp á borðum þegar AGS skyldaði Íslendinga til að klára ICESAVE deiluna. Norðurlöndin fóru einfaldlega eftir þeirri línu sem lögð hafði verið af AGS í viljayfirlýsingunni frá október 2008 milli Íslands og AGS.

Í kjölfar svarbréfs þíns til okkar spunnust nokkrar umræður á Íslandi og í Noregi. Efnahags- og viðskiptaráðherra  Íslands telur þig hafa „..skautað dálítið létt yfir þessa tengingu“(3).  Ráðuneytisstjórinn í norska fjármálaráðuneytinu kveður heldur fastar að og segir skilning þinn ekki réttan varðandi hlut Norðmanna í töf á endurskoðun áætlunar AGS. Norðmenn benda sérstaklega á að stjórn AGS hafi farið að vilja Breta og Hollendinga í stjórn AGS í þessu máli (4)(5).

Ekki má skilja orð okkar svo að við teljum ábyrgð íslenskra stjórnvalda og bankamanna léttvæga hvað þá að við viljum hlaupast undan réttmætum skuldbindingum okkar. En réttmæti krafna fyrrnefndra „vina“þjóða eru einmitt vefengdar af mörgum sérfræðingum. 

Óbærileg skuldastaða Íslands er það sem veldur okkur mestum áhyggjum.

Við óttumst að Íslendingar geti ekki staðið í skilum með vexti og afborganir ásamt því að halda uppi norrænu velferðarsamfélagi. Mat okkar er stutt af mörgum vel þekktum sérfræðingum m.a. fyrrverandi starfsmönnum AGS. Það sem eykur á áhyggjur okkar er að AGS virðist ekki vilja viðurkenna þennan vanda, hvað þá að útskýra á sannfærandi hátt það mat sitt að skuldirnar séu bærilegar.

Sem dæmi um misræmi má nefna að AGS taldi, í nóvember 2008,  að Ísland gæti í mesta lagi staðið undir skuldsetningu sem nemur 240% af VLF. Í dag teljið þið Ísland þola 310%. Hvað breyttist? Margt bendir til að skuldsetning Íslands muni nálgast 400% af VLF á næsta ári og nægir í því sambandi að benda á hættuna á því að neyðarlögunum verði hnekkt fyrir dómstólum. Mun AGS þá meta 400% skuldsetningu af VLF bærilega, eða er markið enn hærra ef það hentar umræðu framtíðarinnar?

Einnig vekja áætlanir AGS og stjórnsýslunnar um viðskiptajöfnuð komandi ára upp fleiri spurningar en svör (mynd 1).Hvernig má það vera að áætlaður viðsnúningur í viðskiptajöfnuði er í engu samræmi við reynslu okkar úr fortíðinni, hvorki til langs né skamms tíma? Mun AGS td. leggja til verulegar takmarkanir á innflutningi neysluvara í framtíðinni?

Ef fram fer sem horfir mun Ríkissjóður Íslands nota um 25% af tekjum sínum í vaxtagreiðslur af erlendum lánum. Mismunur á greiddum vöxtum og áföllnum upp á milljarðatugi munu leggjast á höfuðstól erlendra lána og þar með auka enn á  byrðar framtíðarinnar. (mynd 2).

Ef fram fer sem horfir munu skattahækkanir og niðurskurður draga allan þrótt úr íslensku hagkerfi. Lífskjör munu versna og hætta er á miklum fólksflótta úr landi. Þessa dagana flytja 14 Íslendingar á dag til Noregs, það jafngildir að 2.800 Frakkar flyttu til Noregs á degi hverjum.  Þótt vanhæfni stjórnsýslu og bankamanna á Íslandi hafi átt stóran þátt í hruninu teljum við ekki að það réttlæti þær aðferðir sem AGS notar á Íslandi.

Það hljóta að vera einhver mörk á þeim byrðum sem hægt er að leggja á þjóð vegna í glæpsamlegs klúðurs valdhafa, braskara og stórfyrirtækja.

 Af reynslu undanfarinna mánaða er það orðin einlæg skoðun okkar að skortur á skýrum upplýsingum byggðum á staðreyndum sé stórt vandamál á Íslandi. Í alvöru upplýsingagjöf felst t.d. að segja okkur satt og skýrt frá stöðu mála á hverjum tíma og leggja fram til umræðu áætlanir til skemmri og lengri tíma.

Bæði íslensk stjórnvöld og AGS virðast forðast að draga fram sanna mynd af nánustu framtíð Íslands. Upplýsingagjöf AGS um endurgreiðslur skulda Íslands bera með sér ósamræmi milli áætlana byggðum á rauntölum fortíðarinnar og reiknikúnstum stjórnsýslu og AGS.

Þrátt fyrir endurtekna fundi, ýmissa hópa, með Mr. Rozwadowski teljum við svör hans ekki fullnægjandi. Þar sem vaxandi óróleika gætir meðal þjóðarinnar og krafan um skýr svör verður sífellt almennari, ítrekum við því ósk okkar um fund með þér.

Tilvitnanir..

1)       DIRECTIVE 2000/12/EC OF THE EUROPEAN PARLIAMENT AND OF THE COUNCIL

2)       Directive 94/19/EC of the European Parliament

3)       http://www.althingi.is/altext/raeda/138/rad20091116T153314.html

4)        http://www.stortinget.no/no/Saker-og-publikasjoner/Publikasjoner/Referater/Europautvalget/2009-2010/091021/

5)       http://www.stortinget.no/no/Saker-og-publikasjoner/Publikasjoner/Referater/Stortinget/2009-2010/091119/